از شاخه های نورسته ی شادی
دسته دسته بالا می روند عاشق ها
ولبخند تو منتشر می شود تا میزکارمن
تا ناخوداگاه جمعی یونگ
تا اودیسه ی هومر در قفسه ی بعدی
وازظرف کوچک آجیل عید چشمک می زند
و نگاه نافذ تو همچنان همراه من است
لبخند...برچسب : نویسنده : omidgonabadi بازدید : 4